Arkadiusz Wójs

Zarys programu

Zamierzając ubiegać się o godność Rektora Politechniki Wrocławskiej przedstawiam zarys programu wyborczego, nakierowanego na Jej trwały rozwój jako nowoczesnego oraz otwartego uniwersytetu naukowo-technicznego realizującego wysokie aspiracje swojej społeczności w atmosferze poszanowania wartości, tradycji oraz wolności akademickiej.

I. STRUKTURA ORGANIZACYJNA I ADMINISTRACJA

rozwiń

a.    jednoznacznego zdefiniowania relacji między katedrami, wydziałami i dyscyplinami;
b.    przywrócenia mechanizmów projakościowych przy uszanowaniu różnorodności dyscyplin;
c.     usprawnienia gospodarki finansowej;
m.in. poprzez uregulowanie statusu finansowo-administracyjnego katedr oraz wprowadzenie przejrzystego algorytmu dystrybucji środków do katedr poprzez wydziały i dyscypliny.
Ponadto, dopuszczenie profesorów uczelni do kierowania katedrami.

Dojście do tego trwałego i powszechnie akceptowanego rozwiązania musi nastąpić w poszanowaniu wartości akademickich, czyli w spokojnym oraz otwartym dialogu, po przedstawieniu społeczności Uczelni stosownych informacji i analiz, a także po przedstawieniu związku proponowanych rozwiązań z wizją i misją Uczelni, czyli wartościami, celami i zagrożeniami.

W szczególności, model docelowy powinien szanować 75-letnią tradycję Politechniki, wspierać wolność akademicką, a także sprzyjać podejmowaniu dużych przedsięwzięć badawczych, także we współpracy z gospodarką.

między innymi poprzez:
a.    zwiększenie roli w szczególności Senatu i jego komisji, w tak istotnych sprawach jak: podział środków finansowych, konkursy, awanse, itp.;
b.    przywrócenie Kolegium Rektorsko-Dziekańskiego, z włączeniem w jego strukturę przewodniczących rad dyscyplin;
c.     wybieralność (w formule zgodnej z Ustawą 2.0) dziekanów oraz przewodniczących rad dyscyplin;
d.    dokładnie określoną procedurę opiniowania i powoływania kierow­ników katedr;
e.    sprecyzowanie zadań rad dyscyplin, komisji ds. stopni naukowych oraz rad konsultacyjnych wydziałów.

4. Rezygnacja z planu centralizacji administracji.

5. Uproszczenie procedur biurokratycznych, np. obiegu dokumentacji.

a.    sprawne podpisywanie umów z otoczeniem biznesowym;
b.    reprezentacja interesów twórców i Uczelni w kontaktach z przemys­łem; zagwarantowanie wynagrodzeń z tytułu praw autorskich;
c.     profesjonalne wsparcie prawne w negocjacjach z biznesem przy opracowywaniu innowacji przez zespoły z Uczelni.

między innymi przez:
a.    usprawnienie obsługi prawno-finansowej projektów badawczych i współpracy z przemysłem – m.in. obsługa gniazdowa, związek oceny pracownika obsługi z sukcesem obsługiwanego projektu;
b.    efektywne połączenie obsługi realizowanej przez dedykowane komórki, w administracji centralnej, oraz dedykowane osoby w jednostkach organizacyjnych;
c.     na szczeblu centralnym: precyzyjne zdefiniowanie procesów; przej­rzysty i opublikowany system procedowania spraw; stan­daryzacja podpisywanych umów;
d.    opracowanie schematów i standaryzacja czynności powtarzalnych (np. podpisywanie typowych umów o współpracy, a także obsługa wizyt gości, konferencji, itp.);
e.    racjonalna i proaktywna ocena ryzyka przy uruchamianiu projektów i zawieraniu umów o współpracy;
f.     szybka i bezpieczna sieć WiFi na kampusie i w domach studenckich.

a.    podział zadań w zakresie bieżącej obsługi procesu dydaktycznego i prowadzenia badań naukowych;
b.    koordynacja działań pomiędzy wydziałami, filiami i studiami;
c.     pozyskiwanie informacji i prowadzenie analiz strategicznych na poziomie uczelni na potrzeby jednostek decyzyjnych (wydziałów, dyscyplin, katedr, zespołów); odtworzenie jednostki analityczno-prognostycznej w obszarze badawczym.

II. ZADANIA UCZELNI

BADANIA NAUKOWE

rozwiń

między innymi poprzez:
a.    poszanowanie wolności badań i dbanie o atmosferę akademicką;
b.    realną politykę naukową Uczelni;
c.     wspieranie współpracy (zwłaszcza międzynarodowej) przez umowy zawierane także z poziomu Uczelni i mechanizmy motywacyjne;
d.    stwarzanie warunków i pomoc przy kreowaniu nowych dyscyplin; dbałość o mocną reprezentację tradycyjnych nauk technicznych, a jednocześnie sprzyjanie poszerzaniu palety dyscyplin zgodnie z aspiracjami kadry i przydatnością dla gospodarki oraz do podejmo­wania dużych przedsięwzięć interdyscyplinarnych;
e.    wspieranie otwierania nowych obszarów badawczych;
f.     promowanie interdyscyplinarności poprzez wspieranie organizacji centrów badawczych;
g.    zapewnienie kierownikom jednostek stałego dostępu do informacji naukometrycznej;
h.    premie w postaci nagrody finansowej za publikacje w czasopismach wiodących w danej dyscyplinie;
i.      zabezpieczenie środków na publikacje w wiodących czasopismach Open Access;
j.      wyodrębnienie funduszu na staże oraz wizyty naukowe uznanych badaczy, zwłaszcza z zagranicy;
k.    usprawnienie obsługi, pozyskiwania i realizacji projektów;
l.      finansowanie badań i badaczy, a nie infrastruktury; podział środków na badania uwzględniający celowość, istnienie różnych dyscyplin oraz jakość rezultatów;
m.  przywrócenie mechanizmów poprawy efektywności użytkowania powierzchni, w szczególności powierzchni badawczej;
n.    działania zmierzające do poprawy efektywności wykorzystania unikalnej i cennej aparatury przez jej wzajemne udostępnianie;
o.    celowa gospodarka pensum dydaktycznym; elastyczny podział zadań dydaktycznych i badawczych pomiędzy pracowników.

DYDAKTYKA

a.    stała współpraca i komunikacja z Samorządem Studenckim;
b.    identyfikacja przeszkód w kończeniu studiów i stosowna alokacja zasobów; tutoring, dodatkowe kursy, zmniejszenie liczebności grup, poprawa efektywności form kształcenia, itp.;
c.     bieżąca aktualizacja oferty programowej pod kątem rynku pracy; konsultacje z Radą Społeczną dotyczące umiejętności/wiedzy, którą powinien posiąść absolwent gotowy do pracy w danym obszarze;
d.    zwiększanie udziału zajęć praktycznych i projektów realizowanych w grupach, zajęć prowadzonych poza Uczelnią (np. w firmach) lub przez ekspertów spoza Uczelni, itp.;
e.    stopniowe rozszerzanie oferty zajęć w języku angielskim;
f.     wprowadzanie zajęć z kadrą z innych uczelni, także zagranicznych, zajęcia w uczelniach partnerskich, studenckie konferencje między­narodowe, itp.;
g.    wykorzystanie e-learningu;
h.    nauczanie przez badania: wspieranie udziału studentów, od wczes­nych lat studiów, w realizacji projektów badawczych i publikowaniu;
i.      wzbogacanie oferty kursów wybieralnych, w tym realizowanych centralnie, uzupełniających kursy kierunkowe o kompetencje miękkie i trans-kierunkowe;
j.      certyfikowanie zdobytych kompetencji;
k.    zróżnicowania treści i form kształcenia między I i II stopniem studiów, stosownie do aspiracji i planów kariery absolwentów;
l.      wspieranie działalności samorządowej i aktywności studenckiej, a także szkoleń, staży, praktyk itp. – jako elementów dobrowolnych lecz istotnie uzupełniających kształcenie kierunkowe i praktyczne;
m.  indywidualne traktowanie szczególnie uzdolnionych studentów i doktorantów, ich aspiracji i wybitnych osiągnięć (indywidualny tok studiów, opieka tutorska, elastyczność).

3. Współpraca ze szkołami średnimi miasta i regionu; udział w kształceniu, konkursy, promocja własnych studiów inżynierskich; Akademia Młodych Odkrywców, Studium Talent.

WSPÓŁPRACA Z GOSPODARKĄ

między innymi poprzez:
a.    wsparcie organizacyjno-finansowe organizacji akredytowanych laboratoriów specjalistycznych;
b.    utworzenie parku technologicznego wyposażonego w uniwersalne instalacje ułamkowo-techniczne;
c.     kształcenie praktyczne, powiązane z umowami offsetowymi, oraz realizowane wspólnie z przemysłem prace dyplomowe, staże śred­nio-terminowe, szkolenia, itp.;
d.    doktoraty wdrożeniowe;
e.    udrożnienie procedur oraz poprawa obsługi prawno-finansowej projektów realizowanych wspólnie z partnerami przemysłowymi;
f.     wsparcie dla pracowników podejmujących współpracę, m.in. zniżki pensum dydaktycznego, nagrody, inne działania motywacyjne;
g.    utworzenie dla zainteresowanych nauczycieli akademickich systemu staży w przemyśle;
h.    zachęcanie naukowców do regularnych kontaktów z działami badaw­czo-rozwojowymi firm poprzez akredytację specjalnej jednostki ds. współpracy z przemysłem;
i.      dążenie do minimalizacji narzutu, czyli do bezpośredniego premio­wania aktywności, przy jednoczesnym zwiększaniu przychodów (wolumenu);
j.      zachęta do udziału w targach, publikowania w czasopismach bran­żowych i innych form komunikacji z przemysłem;
k.    kontynuacja zawierania ramowych umów o współpracy z dużymi firmami na Dolnym Śląsku i Opolszczyźnie w zakresie dydaktyki oraz prac badawczo-rozwojowych.

poprzez takie aktywności, jak:
a.    koordynacja działań jednostek odpowiedzialnych za TTiKW (WCTT, ITT, CWINT, AIP); widziana z zewnątrz (z perspektywy biznesu) oraz wewnątrz (przez studentów, doktorantów, pracowników) jako jedna całość;
b.    zebranie procedur regulujących system TTiKW w jednym miejscu łatwo dostępnym dla zewnętrznych partnerów; realizacja zleceń zgodnie z tymi procedurami i określonymi terminami;
c.     wyłączenie dokumentów TTiKW ze standardowego obiegu umów w Uczelni; audyt i korekta obecnych rozwiązań pod względem efektywności i komfortu pracy naukowców; uproszczenie biurokracji i zdefiniowanie struktury organizacyjnej z dedykowanymi pracow­nikami w celu zapewnienia szybkości działań;
d.    zapewnienie kompleksowego wsparcia eksperckiego dla badaczy zainteresowanych komercjalizacją wyników (spin-off, spin-out);
e.    kształcenie wszystkich zainteresowanych studentów i doktorantów w obszarach innowacyjnej przedsiębiorczości, zarządzania, transferu technologii, elementach prawa, rachunkowości oraz marketingu;
f.     organizacja szkoleń i praktyk; wspieranie modelu kariery badacza współpracującego z biznesem;
g.    integracja przedsiębiorczości akademickiej z procesem kształcenia;
h.    współpraca z instytucjami otoczenia biznesu: parkami naukowo-technologicznymi, specjalnymi strefami ekonomicznymi, fundacjami wspierającymi przedsiębiorców, bankami, agencjami rozwoju regio­nalnego, itp.

WSPÓŁPRACA MIĘDZYNARODOWA

6. Działania na rzecz zwiększania współpracy międzynarodowej, m.in. przez zawarcie umów o współpracy zarówno w obszarze dydaktyki jak i badań naukowych z wybranymi uczelniami europejskimi o podobnym profilu, a następnie skuteczną ich realizację; wymiana kadry dydaktycznej, staże, wzajemny dostęp do laboratoriów, wspólne granty badawcze, łączone studia i doktoraty.

7. Działania sprzyjające goszczeniu badaczy zagranicznych – stypendia Fulbrighta, Humboldta itp.; postdoktorantury, sabbaticale, projekty międzynarodowe; m.in. przez zapewnienie dedykowanej bazy hotelowej.

8. Aktywna rekrutacja studentów zagranicznych, równolegle z kontynuacją rozwoju oferty dydaktycznej w języku angielskim.

III. STUDENCI I DOKTORANCI

rozwiń

a.    kontynuacja stopniowej poprawy komfortu domów studenckich;
b.    ułatwienia, w miarę możliwości, dla studentów podejmujących zatrudnienie podczas studiów;
c.     poszerzanie dostępu do obiektów sportowych – własnych oraz w ramach umów zewnętrznych;
d.    wspieranie i promocja sportu studenckiego;
e.    preferencyjny dostęp do oferty kulturalnej Wrocławia – np. przez umowy z NFM, Operą, muzeami, itp.;
f.     budżet obywatelski dla studentów;
g.    zachęcanie studentów do aktywności budującej umiejętności przywódcze oraz pracę w zespole, zwłaszcza interdys­cyplinarnym;
h.    wspieranie wszelkich inicjatyw studenckich, działalności samorzą­dowej, aktywności sportowej oraz hobbystycznej, itp.;
i.      dążenie do zwiększania nakładu środków na aktywność studencką;
j.      utrzymanie i wspieranie kół strategicznych;
k.    poszukiwanie rozwiązania problemu braku miejsc parkingowych w ciągu tygodnia (np. opcja park & ride; rozważenie możliwości wybudowania dużego parkingu wielopoziomowego);
l.      udostępnienie studentom istniejących parkin­gów w weekendy;
m.  poszerzenie działalności Strefy Kultury Studenckiej jako forum dużych imprez (spotkań, koncertów, itp.); uproszczenie procedur przy ich organizacji, np. przez ajencję;
n.    otwarcie części klubowej Strefy Kultury Studenckiej do późnego wieczora – minimum do zakończenia zajęć dydaktycznych;
o.    organizacja większej liczby atrakcyjnych imprez na Bulwarze Poli­techniki, także przez samych studentów;
p.    rozwój gastronomii i usług na kampusie i przy domach studenckich.

a.    związanie Szkoły Doktorskiej z badaniami przez podporządkowanie jej prorektorowi ds. nauki oraz koordynacja działań z dyscyplinami naukowymi;
b.    zdefiniowanie różnych ścieżek kariery dla przyszłych doktorów – kariera akademicka na uczelni oraz kariera poza uczelnią, np. w przemyśle;
c.     zrównoważenie komplementarnych elementów kształcenia:
i.     wykłady kursowe z danej dyscypliny na poziomie ponad-magisterskim;
ii.     staże w ośrodkach badawczych, zwłaszcza zagranicznych lub przemysłowych, udział w szkołach i konferencjach;
iii.     badania naukowe lub wdrożeniowe, praca w projektach;
iv.     praktyka dydaktyczna;
v.     zdobywanie kompetencji uzupełniających/miękkich (zarz­dzanie, psychologia, języki, itp.);
stosownie do wybranej ścieżki kariery naukowej lub przemysłowej;
d.    zachęta i ułatwienia dla doktorantów do pracy w projektach badaw­czych lub współpracy z przemysłem; dostęp do aparatury;
e.    zaangażowanie najlepszych badaczy, także gości z zagranicy, do wykładania w szkole doktorskiej.
Powyższe elementy dotyczą także osób realizujących studia doktoranckie na wydziałach lub „z zewnątrz”.

3. Integracja studentów i doktorantów z niepełnosprawnością.

IV. PRACOWNICY

1. Dążenie do poprawy proporcji liczby nauczycieli do nienauczycieli przez pozyskiwanie nowych nauczycieli akademickich.

2. Przeciwdziałanie zmniejszaniu liczebności kadry akademickiej (spowodowanej odejściami profesorów na emeryturę i trudnościami w zatrzymaniu młodych doktorów) oraz niekorzystnemu przechyłowi Uczelni w stronę nauk podstawowych.

3. Przesunięcie inwestycji w stronę kapitału ludzkiego; ograniczenie inwestycji budowlanych do dokończenia już rozpoczętych; inne duże inwestycje w infrastrukturę wyłącznie ze środków zewnętrznych; wyjątek: remonty domów studenckich i -być może- parking.

4. Integracja pracowników z niepełnosprawnością.

NAUCZYCIELE AKADEMICCY - PRACOWNICY BADAWCZO-DYDAKTYCZNI I BADAWCZY

rozwiń

a.    jasny system motywacyjny obejmujący nagrody i awanse;
b.    projakościowy ruchomy składnik wynagrodzenia (przejrzysty algo­rytm, uwzględniający specyfikę każdej dyscypliny);
c.     celowa i projakościowa gospodarka pensum dydaktycznym;
d.    zachęty i ułatwienia do odbywania staży w przedsiębiorstwach lub innych niż Politechnika ośrodkach badawczych, zwłaszcza zagranicz­nych, i nawiązy­waniu współpracy z przemysłem;
e.    zachęty i pomoc w przygotowaniu wniosków i zdobywaniu grantów badawczych;
f.     pomoc w publikowaniu wyników – doradztwo, korekta językowa, standardowa obróbka graficzna, itp.

a.    stopniowe zmniejszanie wymiaru rutynowych obowiązków dydak­tycznych na rzecz działalności wymagającej wyższych kompetencji lub statusu, a zatem zarezerwowanej dla doświadczonej kadry;
b.    pomoc w prowadzeniu dużych wykładów, m.in. w przy­gotowaniu demonstracji, innych materiałów i przeprowa­dzaniu egzaminów;
c.     angażowanie w kreowanie rozwiązań oraz planowanie działań o istotnym znaczeniu dla funkcjonowania Uczelni;
d.    wspieranie urlopów naukowych (sabbatical);
e.    pomysł, do dyskusji na forum Uczelni, zaadaptowania pomysłów wzorowanych na anglosaskich Distinguished ProfessorshipsChairs of Excellence lub francuskim professeur de classe exceptionnelle.

a.    działania w celu pozyskiwania nowych pracowników etatowych lub badaczy w projektach, a także zwiększania liczby stypendystów i gości – stażystów, młodych doktorów, profesorów wizytujących;
b.    zdecydowane wsparcie jednostek – finansowe, organizacyjne, oraz reprezentacyjne, w przyciąganiu zdolnych młodych badaczy i/lub potencjalnych liderów badań, zwłaszcza w obszarach, w których wzmocnienie kadry jest celowe/krytyczne lub w celu wykreowania nowych obszarów badawczych.

NAUCZYCIELE AKADEMICCY - PRACOWNICY DYDAKTYCZNI

8. Działania motywujące i rozwojowe: nagrody, awanse, szkolenia.

9. Zdefiniowanie roli oraz ścieżki awansu dla pracowników dydaktycznych; określenie reguł elastycznego przechodzenia pracowników między grupami dydaktyczną i badawczo-dydaktyczną.

PRACOWNICY ADMINISTRACYJNI I TECHNICZNI

między innymi poprzez:
a.    uszanowanie jako elementu kluczowego dla sukcesu Uczelni – w szczególności: przez otwartą komunikację zamierzeń;
b.    klarowne ścieżki kariery;
c.     przejrzysty i efektywny system motywacyjny; ocena efek­tywności i jakości pracy przez weryfikowalne wskaźniki; system wynagra­dzania i premiowania powiązany z wynikami, np. czasem, sku­­tecznością lub wolumenem zakończonych spraw;
d.    szkolenia, kursy (twarde, miękkie, językowe, itp.), konferencje i inne formy wpierania rozwoju i kariery.

Politechnika Wrocławska 2020

Szacunek – Otwartość – Rozwój

Pracownicy, Doktoranci i Studenci Politechniki Wrocławskiej,

Jestem Państwu ogromnie wdzięczny za okazane mi zaufanie. Obiecuję, że jako rektor dołożę wszelkich starań, aby Politechnika Wrocławska była uczelnią świetną i przyjazną, otwartą na świat i do wewnątrz, żebyśmy ją lubili i byli z niej dumni.

Jeszcze raz serdecznie wszystkim Państwu dziękuję za poświęconą mi uwagę, liczne spotkania, dyskusje, maile, zainteresowanie opublikowanym w internecie programem i debatami wyborczymi. Dziękuję też za pokazanie mi Politechniki w szerszym wymiarze i Państwa oczyma. Dzięki temu dziś znam tę naszą wspólną Uczelnię dużo lepiej.

Dzięki Państwa decyzji jestem w tej chwili bardzo szczęśliwy. Wierzę, że dzięki wspólnej pracy za kilka lat będę mógł napisać, że spełniliśmy marzenie o fantastycznej Uczelni.

Z wyrazami szacunku,

Skip to content